หญิงสาวพเนจร

หญิงสาวพเนจร
ปลดฝันจากบ่วงมายา เปิดตามองความเป็นจริง
ปล่อยใจเรียนรู้สรรพสิ่ง เป็นหญิงเดินทางพเนจร

อยากจะบิน บิน บิน บินไป อยากจะเดินก้าวไปในโลกกว้าง
อยากจะฝันให้ถึงปลายรุ้งงาม อยากเติมความสดใสให้โลกสวย

เป็นหญิงสาวในโลกแห่งความฝัน มีแสงจันทร์ปลอบโยนห่วงใย
มีดวงดาวหลากสีอยู่มากมาย คอยส่องทางให้ก้าวไปถึงฝั่งฝัน

* เดินทาง เดินทางพเนจร หากเหนื่อยนักพักผ่อนนอนกองฟาง
อบอุ่นกับเรื่องราวสองข้างทาง เป็นหญิงสาวก้าวย่างอย่างอ่อนโยน

จะอ่อนโยนแต่จะไม่อ่อนแอ อาจท้อแท้อยู่บ้างยามแพ้พ่าย
อาจร้องไห้เมื่อหัวใจถูกทำร้าย แต่จะไม่ยอมพ่ายต่อมายา

จะไม่เป็นดอกไม้ของโลกทราม แต่จะสร้างโลกงามด้วยดอกไม้
บนเส้นทางของความฝันใฝ่ จะเดินทางท่องไปในคืนหนาว (ซ้า *)


เพลงนี้พอแต่งเพลงเสร็จ ก็เห่อ อยากให้ใครๆ ได้อ่านบ้าง เลยส่งเมล์อวดไปทั่ว
แต่งขึ้นมาล้อเพลงหนุ่มพเนจรของคาราวาน และนักแสวงหาของปู ที่เป็นเรื่องราวของผู้ชายเดินทาง เห็นว่าไม่มีเพลงการเดินทางที่เป็นเรื่องราวของผู้หญิงนักเดินทางบ้าง ทั้งๆ ที่มีผู้หญิงมากมายเดินทาง และฝันถึงโลกที่สวยงามเช่นกัน เลยแต่งเพลงนี้ขึ้นมา

ชอบตรง "จะไม่เป็นดอกไม้ของโลกทราม แต่จะสร้างโลกงามด้วยดอกไม้" เพราะคนมักเปรียบผู้หญิงเป็นดอกไม้ แต่เป็นดอกไม้ที่ให้แต่ความสวยงาม คิดว่าน้องๆ หลายคนคงไม่อยากเป็นแค่ดอกไม้สวยๆ เท่านั้นหรอก อีกตอนก็ตรง "จะอ่อนโยนแต่จะไม่อ่อนแอ อาจท้อแท้อยู่บ้างยามแพ้พ่าย อาจร้องไห้เมื่อหัวใจถูกทำร้าย แต่จะไม่ยอมพ่ายต่อมายา" เพราะเห็นว่าการท้อแท้เป็นเรื่องธรรมดา การร้องไห้เป็นเรื่องธรรมดา จะไปเก็บกด ไปห้ามมันทำไม แต่ไม่อยากเห็นคนเลิกเดินทาง เลิกใฝ่ฝันมากกว่า

เพลงนี้อาจดูตลกเพราะเป็นเพลงผู้หญิงแต่ผู้ชายแต่ง อย่างไรก็ดี ผมพยายามปรึกษาน้องๆ ผู้หญิงหลายๆ คนแล้วถึงเนื้อหา พวกเธอก็ไม่ว่าอะไร ผมเลยเหมาเอาว่าคงแทนความรู้สึกของพวกเธอได้บ้างมั้ง